Na onze avonturen op het Noordereiland, zijn we naar Christchurch gevlogen voor het begin van onze uitgestippelde roadtrip. Eerst verblijven we een paar dagen in de hoofdstad waar we onze vrienden bezoeken, vanwaar we verder zullen reizen naar het zuiden langs prachtige plekken als Mount Cook en Milford Sound. Geniet mee van het eindeloze gebergte en waan je eventjes in Lord of the Rings!
Christchurch
Met zijn 1 miljoen inwoners is Christchurch de grootste stad van het zuidelijke eiland en daarmee ook de hoofdstad. Christchurch is behoorlijk verschillend dan Auckland, met meer laagbouw en de bungalowachtige huizen hier, geven me een vakantiepark gevoel. De stad is ook wat kleiner, maar de bergen erhomheen zijn absoluut groot! Oh en even een grappig feitje tussendoor: We maken hier nu de kortste dag van het jaar mee, terwijl het in Nederland de langste dag van het jaar is. Weer een vreemd besef van het aan de andere kant van de wereld zijn.
We bezoeken onze vrienden Ian en Shelley, die we kennen van de school in Jakarta, in Christchurch. Het is geweldig om met een echte local de omgeving daar te kunnen verkennen en Ian neemt ons mee de berg op, vanwaar we een prachtig uitzicht hebben over de kust.
Dit is de eerste ‘grote’ hoogte vanwaar we Nieuw-Zeeland kunnen bewonderen en het is echt genieten. We lopen met z’n drieën naar boven en onderweg worden we getrakteerd op enthousiaste verhalen over de natuur van Nieuw-Zeeland. Ian wijst naar een hoge rots en zegt dat we die even moeten beklimmen voor een stoere foto. Dat laten we ons geen tweede keer vertellen natuurlijk!
Uiteraard moeten we ook wat van de Nieuw-Zeelandse cultuur meemaken en we hebben het geluk dat onze vrienden toevallig die avond naar een rugbywedstrijd gaan kijken van de nationale rugbyhelden in Christchurch: de Crusaders. Super tof om dit een keer te zien en mee te kunnen juichen, want ‘we’ hadden gewonnen!
Rugbywedstrijd van de Crusaders.
Na twee dagen verlaten we Christchurch en gaan we van start met onze veelbelovende roadtrip! Onze eerste bestemming: Mount Cook. Het is de hoogste berg van Nieuw-Zeeland die we natuurlijk niet kunnen missen nu we hier zijn. De rit ernaartoe is genieten over de ellenlange, lege wegen en het voelt hier alsof we alleen op de wereld zijn. We stoppen even bij een groot meer, niet ver van ons verblijf bij Mt. Cook vandaan. We stappen uit en er heerst totale stilte.
De zon staat laag en het is ontzettend koud, maar de stilte en de rust hier overvallen me en ik heb eventjes geen woorden. Dit. komt. binnen. Ik voel me ineens ECHT in Nieuw-Zeeland en de tranen schieten plotseling in mijn ogen, want dit is waar Maarten en ik zolang van hebben gedroomd. We roepen al jaren tegen elkaar dat we samen willen reizen door Nieuw-Zeeland en nu, zo omringt door indrukwekkende bergen met witte sneeuwtoppen, besef ik me dat het heel speciaal is dat we hier écht zijn.
We did it!
Mount Cook
De wandeling van de volgende dag beloofd makkelijk te zijn, de Hooker valley track. Die ochtend is de lucht open getrokken en we hebben een uitzonderlijk uitzicht op Mt Cook. We starten onze wandeling door het gebied, maar al gauw blijkt dat de route is afgesloten. Dat is pech, maar omdat dit gebied toch groot genoeg is en er veel verschillende wandelingen zijn, draaien we om en besluiten we om een andere weg te volgen.
Goed, een andere route. Welke zullen we nemen? Misschien een pad waarbij we meer dan 2000 trappen op moeten? Ach, wel ja, waarom ook niet? Ik ben 24 weken zwanger, dat is een makkie toch? Gestaag stijgen we de trappen op. Hoe hoger we komen, hoe meer ijs en sneeuw er ligt en sommige treden zijn spekglad. Dit is een uitdaging en eenmaal bovenaan lopen we door een dik pak witte sneeuw. We passen goed op en het is super tof om eindelijk weer eens zoveel sneeuw te zien, na twee jaar plakken in de hitte van Indonesië! Het uitzicht bovenin is prachtig en ik ben trots dat deze wandeling zo goed ging, met die baby in mijn buik.
Uitzicht op Mt Cook 
Daarna moeten we ook alle trappen (helaas) weer omlaag en mijn benen zijn als noodles als we ein-de-lijk weer terug beneden zijn. Dan moeten we ook nog terugwandelen naar ons verblijf en ik slenter wat achter Maarten aan… In ieder geval ben ik zeer voldaan na deze heerlijke dag met oogverblindende uitzichten!
Milford Sound
We beginnen de dag met een lange rit naar Te Anau. We rijden door the middle of nowhere en we komen onderweg maar weinig auto’s tegen – het is dan ook laagseizoen – waardoor we in alle rust kunnen genieten van het uitzicht in dit niemandsland. Ons hostel is super leuk, maar wel “afgesloten” van de buitenwereld met beperkt internet, dus het kan geen kwaad om diezelfde avond in ons boek te gaan lezen.
De volgende ochtend rijden we naar Milford Sound voor een veelbelovende boottocht van 2 uur door het Fjord. Wel moeten we daarvoor een paar uur rijden en onderweg passeren we steile, hoge, besneeuwde bergen. Het is zeker geen straf dat de lange rit naar Milford Sound zo lang duurt en we stoppen regelmatig voor mooie foto’s.
Bergen weerspiegelen in het water.
Wanneer we wachten voor de tunnel, komt er gezellig een brutale Kea vogel op onze auto zitten. De Kea is de bekendste papegaai van Nieuw-Zeeland en is ontzettend listig. Ze weten overal eten af te troeven en het zijn blijkbaar ook echte alleseters. Schuw zijn ze in ieder geval niet en het was leuk om de vogel even van zo dichtbij te mogen bewonderen.
De Kea vogel
Even later zijn we op de plek vanwaar onze cruise zal beginnen. Milford Sound is een populaire toeristische hotspot en de hoge bergen met steile wanden zijn kenmerkend voor deze plek, doordat ze heel vroeger zijn uitgesleten door honderden meters dik en kilometers lang ijs. In het verleden was dit gebied volledig beheersd door gletsjers, maar inmiddels zijn deze helemaal gesmolten. Wij stappen op de boot en laten ons meevoeren door het eeuwenoude Fjord Milford Sound:
Een koude, maar mooie cruisetocht met veel informatie, waarvan ik moet toegeven dat ik niet alles heb onthouden omdat ik vooral mijn ogen uit heb gekeken! We hadden nog het geluk om dolfijnen te zien zwemmen in de verte en we zijn nat gespetterd door de bulderende waterval.
Queenstown
Onze roadtrip zou geen roadtrip zijn als we niet zouden blijven rijden. Na twee nachten is het weer tijd om te vertrekken en rijden we via Queenstown door naar Lake Wanaka. Queenstown is een erg populaire stad voor toeristen en durfals, want hier worden de ‘extremere’ sporten uitgevoerd en kun je bunjeejumpen, paragliden, paracutespringen of wildwaterraften.
Maar goed, deze durfals zijn enkel en alleen in Queenstown gestopt voor een kleine wandeling om de benen te strekken. Zoals je op de foto’s kunt zien, waren we wederom omringt door schitterende bergen en na deze fijne wandeling, stappen we weer de auto in.
Hoe het dan was bij Lake Wanaka? En waar we nog meer heenrijden tijdens onze roadtrip? Daar kom je achter in mijn volgende blog! 🙂
Loes abroad 
Wat een prachtige reis en wat een ongelooflijk mooie foto’s!!!!
LikeLike
wooooow, wat moet je zeggen na zo’n verhaal en prachtige foto’s… GEWELDIG!
Dikke kussen, papa
LikeLike