Loes abroad

Het is vandaag zaterdag 8 januari en ik schrijf deze blog vanuit Nederland. Het was niet de bedoeling dat ik hier nog zou zijn met de kinderen, maar zoals iedereen zich wel kan voorstellen, kon ik niet meer naar Almaty vliegen vanwege de demonstraties. Ik wil eerst nog even zeggen dat het fantastisch is dat er zoveel mensen aan ons denken en ik ben dankbaar voor alle berichten die wij en familie hebben ontvangen van iedereen. Veel mensen maken zich serieuze zorgen nu met de heftige protesten en demonstraties van de afgelopen dagen dus daarom leek het me goed om even wat informatie te delen over onze situatie.

Vanwege een quarantainemaatregel die Kazachstan hanteert voor wanneer je uit Nederland reist, besloten Maarten en ik vlak voor vertrek dat Maarten toch in zijn eentje eerder terug zou gaan op 2 januari, zodat hij zeven dagen zelfisolatie later weer voor de klas kon staan. Ik zou met de kinderen dan gewoon op 6 januari terug vliegen zoals gepland, zodat ik hier nog wat meer waardevolle tijd kon brengen met familie.
Die last minute beslissing heeft er nu dus voor gezorgd dat Maarten thuis zit in Almaty en ik hier ‘vast’ zit in Nederland. We hadden overal rekening mee gehouden in deze vreemde Covid-tijd, maar niemand had kunnen voorspellen dat zulke geschiedenis op dit moment in Kazachstan geschreven zou worden. De demonstraties kwamen onverwachts en zijn ongekend. Ik moet toegeven dat ik er zelf weinig verstand van heb en ook niet helemaal weet hoe en waarom dit nu is gebeurd. Het is wereldnieuws en ik ga ervanuit dat veel mensen al foto’s en beelden hebben gezien van de chaos in Almaty. Het is in en in triest en ik vind het verschrikkelijk dat dit allemaal is gebeurd. Onze mooie stad Almaty ligt aan flarden en mijn man zit daar nu in zijn eentje en ik kan niet naar hem toe. Ik heb er moeite mee dat we niet samen kunnen zijn ookal is het fijn dat ik veilig hier zit met familie.

Gelukkig kan ik wel bellen met Maarten en via zijn verhalen kan ik een beetje vertellen over hoe het nu gaat in Almaty. Ik heb hem vanochtend gesproken en het gaat goed met Maarten naar omstandigheden. Het is een bizarre, onwerkelijke en moeilijke situatie. In Almaty kunnen mensen onderling wel met elkaar sms’en en bellen dus het is fijn dat Maarten in contact kan zijn met de anderen en iedereen daar voor elkaar zorgt.
Verder zijn producten en eten schaars en Maarten zit op dit moment thuis op rantsoen met onze laatste etenswaren. Een vriendin in Almaty zit zonder melk voor haar baby. Supermarkten zijn nagenoeg leeg, winkelcentra zijn geplunderd, en er komt geen geld meer uit bankautomaten. Internet werkt absoluut niet. Er geldt een strenge avondklok en mensen worden geadviseerd om niet naar buiten te gaan. Gebouwen zien zwart van de branden. Maarten heeft twee dagen lang niets kunnen zien buiten door de dikke mist die in de stad hing. Daarnaast hoort Maarten ook vandaag nog steeds geschoten vanuit de stad dus de onrust is nog niet verdwenen. Maarten vertelde over een collega die afgelopen donderdagnacht doodsangsten heeft uitgestaan omdat er mensen in de buurt waren die huizen wilden overvallen. De hele nacht hebben bewakers met wapens door hun buurt gelopen en gelukkig is er uiteindelijk niets gebeurd. Het is bizar om te horen en eng dat het zo dichtbij komt. Mensen lijken misbruik te maken van de slechte situatie.

Blijkbaar hebben de protesters ook nog geprobeerd om de grote televisietoren bij Kok Tobe te veroveren en is er afgelopen vrijdag opnieuw een poging gewaagd om het vliegveld in te nemen. Maarten vertelde dat de vriend van een kennis afgelopen vrijdag aan het werk was op het vliegveld om te helpen met opruimen, maar dat ze halsoverkop weer moesten vluchten voor de protesters. Het plan is dat de Russische troepen snel naar het vliegveld gaan om de boel daar te beschermen.

Er gaan verschillende theorieen in het rond over waarom dit nu gebeurd in Almaty. Het zou kunnen gaan om een machtsttrijd tussen de huidige president en de oude president. Ook is het opvallend dat de protesten zo georganiseerd lijken te zijn met strategische, gerichte aanvallen en alles gebeurd gestructureerd. Het is duidelijk dat het niet zomaar demonstraties zijn. Er zit meer achter. Maarten zegt dat mensen daar in Almaty ook niet precies weten waarom dit gebeurd, maar deze speculaties gaan dus rond. Sinds kort zijn er in Kazachstan enkele websites beschikbaar met nieuws van de overheid, maar zoals je kunt verwachten is dat gesensureerd. Vandaag is bekend gemaakt dat het voormalige hoofd van de nationale veiligheidsdienst is gearresteerd op verdenking van hoogverraad. Toch is er nog heel veel onduidelijk en niemand weet hoelang dit nog gaat duren.

Naast Maarten, zijn er ook veel collega’s en vrienden die niet naar Almaty kunnen en vast zitten in het buitenland. Het is een schrijnende situatie en Maarten en ik hebben nog geluk dat we kunnen bellen, want veel mensen kunnen niet eens contact krijgen met hun naasten.
Op dit moment kunnen we niet meer doen dan afwachten en hopen dat de situatie gauw verbeterd. Mijn omgeboekte vlucht is alweer geannuleerd en verzet naar aanstaande donderdag, maar het is zeer de vraag of het dan verstandig is om te gaan, als de vlucht al doorgaat. Zelfs al is de rust terug in de stad, dan weet niemand hoelang het nog duurt voor alles weer is hersteld en winkels en supermarkten weer veilig open kunnen. We gaan het zien…