Loes abroad

Het leven in Nederland lijkt al zo lang geleden, zo ver weg. Maar een paar weken terug stond daar dan ineens mijn ‘oude’ leven voor de deur: Mijn grote broer en zijn verloofde!!! Wat fantastisch bijzonder en tegelijkertijd gek om hen ineens voor de deur te hebben staan. Maar wat geweldig dat ze er waren en dat ze een kijkje konden komen nemen in ons totaal andere leven hier!

Hoe klets je in hemelsnaam vier hele maanden bij die je van elkaar hebt gemist? Gelukkig hadden we een aantal dagen die we samen konden doorbrengen!
We zijn naar Bogor gegaan voor één nachtje. We namen de trein en we hadden de hele weg weer moeten staan, maar het was gelukkig niet zo druk als de vorige keer. Met al onze verhalen die we onderweg nog te vertellen hadden, waren we in Bogor voor we het wisten!

We besloten die dag om naar de Botanische tuinen in Bogor te lopen. We liepen langs winkels waar ze tweede of derdehands spullen verkochten en een man die CD’s en zelfs cassettebandjes verkocht! Jaren oude, gedumpte spullen waar mensen nog geld voor probeerden te vangen.

De botanische tuin werd druk bezocht en een klas met Indonesische meisjes joelden en gierden toen we met z’n vieren aan kwamen lopen. Gelukkig was de tuin groot genoeg om in alle rust te kunnen wandelen. Onderweg konden we honderden, misschien wel duizenden verschillende soorten hoge, dikke en vreemde bomen en planten bewonderen.

’s Avonds zijn we uit eten gegaan bij ons favoriete restaurant Two Stories. Het was gezellig met z’n vieren met allerlei verhalen, lekker eten, goede biertjes en live muziek!

Zondags hadden we een leuke dag voor de boeg en vol energie stapten we in de taxi vanuit het hotel met een enthousiaste taxi driver die allerlei leuke plekken kende in Bogor en daar alles over vertelde.
De theeplantage waar we oorspronkelijk naartoe wilden was gesloten en we werden afgezet bij een andere plantage, boven op een berg met mooi uitzicht.

We zijn wat door de theeplantage heen gelopen en uiteindelijk wat afgedaald totdat we bij een meertje aankwamen waar mensen aapjes aan het voeren waren. Voor we het wisten kregen we ook nootjes in onze handen gedrukt en de agressieve apen pikten deze al gierig en wild uit onze handen.

Vervolgens zijn we doorgereden om de waterval te bezichtigen. De zon brak door en we genoten van de stilte, de schoonheid en de groene omgeving.

En na de lunch begon onze terugtocht… niemand had ons verteld dat er honderdduizenden andere Indonesiërs op dezelfde weg moesten zijn, waardoor het vijf uur duurde voor we EIN-DE-LIJK aankwamen op station Bogor. Het was om te huilen, maar wonder boven wonder zijn we met z’n allen wel positief gebleven!

Op maandag moesten Maarten en ik allebei gewoon naar school en hadden Thijs en Asha de gelegenheid om Jakarta zelf een beetje te gaan ontdekken. ‘s Middags nog even gezwommen, maar niet voor lang omdat de muggen op oorlogspad waren…
Ons gezellige samenzijn eindigde helaas wat minder door een gevalletje voedselvergiftiging, maarrrrrr… gelukkig kunnen we vasthouden aan de leuke momenten die we hebben gehad!