Loes abroad

Inmiddels ben ik alweer ruim een week terug in Almaty. Vliegen met twee kleine kids was een uitdaging, maar gelukkig is de reis goed gegaan en was het onwijs fijn om Maarten weer te zien bij aankomst! We zijn opgehaald door een chauffeur van school en het was apart om buiten bij het vliegveld langs een grote tank met militairen te moeten lopen. Hoewel het Russische leger alweer een tijdje weg is uit Kazachstan, is het Kazachse leger hier zelf nog aanwezig op een aantal punten in de stad als check-points om mensen te controleren.

Ondanks dat de stad zich gauw hersteld heeft, is het voor mij wel duidelijk dat de mensen een flinke klap hebben gekregen van de protesten. Sommigen vinden het nog eng om buiten te zijn als het donker is en vertrouwen het nog niet. Ook wordt er nog veel gepraat over de gebeurtenissen en er zijn trieste en heftige verhalen over de doden die zijn gevallen, waaronder ook kleine kinderen. Er zijn protesten in heel Kazachstan geweest, maar het is het meest uit de hand gelopen in Almaty. Blijkbaar zijn er ook mensen onterecht gearresteerd. De lokale bevolking is boos over wat er is gebeurd en iedereen hoopt dat het in de toekomst beter zal gaan. Almaty is en blijft toch echt het kloppende hart van Kazachstan.
Het politieke hoofdstuk is misschien nog niet afgesloten, maar in ieder geval is de rust wel wedergekeerd hier in de stad en alles reilt en zeilt weer naar behoren. Winkels zijn bevoorraad, het openbaar vervoer rijdt zoals gewoonlijk en restaurants zijn open. Mensen doen hun ding. Als er nu nog (politieke) spanningen zijn, is dat voor ons in het dagelijks leven niet voelbaar.

Daarnaast is er op dit moment een andere uitdaging waar wij ons mee bezig moeten houden, namelijk Omicron. Ook hier woekerd Covid volop rond en op het werk op school moeten we ons constant aanpassen. Online, offline, online, weer offline enzovoorts. Alles is zo onvoorspelbaar en we moeten roeien met de riemen die we hebben. Op dit moment zitten we in de ‘rode zone’ vanwege de vele besmettingen. De maatregelen zijn gelukkig niet heel streng, maar we moeten wel oppassen.

Hoe dan ook, het leven gaat gewoon door en in ieder geval zijn wij weer lekker samen als gezin en we vermaken ons prima hier in ons expatbubbeltje. We doen het rustig aan, we zijn veilig en we zijn tevreden!