Loes abroad

Ik weet het, het is veel te lang geleden dat ik een blog heb gepost! Het is een cliche, maar het is druk (geweest) en bovendien heb ik heb even na moeten denken over het onderwerp van mijn volgende blog. Alles hier in Kazachstan loopt op rolletjes en we genieten volop van het leven hier. Het is geweldig geweest dat we twee weken met familie hebben kunnen doorbrengen in Nederland afgelopen december, ondanks alle corona maatregelen en beperkingen. Inmiddels hebben we alweer ruim drie maanden van hard werken achter de rug hier in Almaty en op dit moment hebben we een welverdiend weekje ‘Spring break’ en zijn we net verhuisd naar een prachtig, nieuw apartement.

Het is de afgelopen maanden behoorlijk winters geweest en we hebben maar weinig kunnen ondernemen de laatste tijd, dus heb ik ook wat minder te delen qua foto’s en avonturen. Gelukkig begint ook hier de lente nu en wordt het steeds aangenamer buiten, dus proberen we weer vaker op pad te gaan, zolang dat nog goed gaat met mijn dikke buik!

Maar goed, in ieder geval heb ik wel genoeg tijd gehad om na te denken en daarom leek het me wel leuk om eens wat openheid te geven over mezelf. Ik bedenk me vaak hoe bijzonder het is dat ik dit mooie, waardevolle expatleven mag leiden en dat ik nooit van mijn leven had kunnen bedenken dat de dingen zo zouden gaan lopen. Dit leven heb ik nooit vooraf gepland of nagejaagd en toch ben ik hier beland en klopt het. En hoe zal mijn toekomst er vanaf nu dan uit gaan zien? Ik ben me gaan beseffen dat het behoorlijk onvoorspelbaar kan zijn. We maken vele (toekomst)plannen, maar vaak gaan de dingen toch zoals ze gaan. Dus bij deze een korte brief aan mezelf. Aan het verleden en aan de toekomst.

Lieve ik,

Dat had je nooit gedacht he? Dat je hier nu staat. Dat jij op dit moment het leven leeft als een expat in Kazachstan. En dat je al twee jaar in Jakarta achter de rug hebt. Nee, als iemand jou zo’n vijf a zes jaar geleden had verteld dat je hier nu zou staan, dan had jij diegene vierkant uitgelachen. Je vertrouwde stad Den Bosch verlaten? Nooit van mijn leven. Naar het buitenland verhuizen? Ha, je bent gek, dat is totaal niets voor mij.
Wat was je nog onzeker toen he. Wat een ongelofelijk groot verschil met nu. Toen je twintig jaar was, klaar met je opleiding, stond je aan de start van het ‘volwassen’ leven. Totaal onwetend over wat je te wachten stond. Nog geen idee wat je wilde in je leven. En misschien was dat ook maar goed ook, want hoe was je anders hier terecht gekomen? Wat je wel hebt geleerd, is dat het belangrijk is om mee te varen op de ‘flow’ van het leven en daarin de keuzes te maken die goed voelen. Die kloppen. Kansen pakken en creëren voor zover dat mogelijk is.

Al met al moet er natuurlijk gezegd worden dat je hier nooit was gekomen zonder Maarten. Zonder zijn dromen, zijn support, kracht en moed was je hier niet geweest. We doen dit samen en het is een fantastisch avontuur wat je samen doet. Met Finn in ons midden en een dochter op komst, kan ons geluk niet op! Natuurlijk is het soms zwaar en mis je familie en vrienden in Nederland regelmatig. Maar dit is ook een bewuste keus die je hebt gemaakt en we maken er het allerbeste van.

Er is letterlijk en figuurlijk een nieuwe wereld voor je geopend. Het is zo gaaf dat je hier in Almaty een baan hebt gevonden en aan het werk bent als een school counsellor. Je doet zo veel ervaring op en er valt zoveel te leren. Je doet het gewoon en je mag trots zijn op jezelf en erkennen dat dit iets is wat je onwijs goed kunt. Blijf vooral zo groeien. Wie weet wat er de komende jaren nog op je pad zal komen. Voor nu, blijf focussen op het hier en nu. Je kunt niet wachten tot familie en vrienden je hier kunnen komen opzoeken want het is zo fijn om je leven te kunnen delen met de mensen van wie je houd. Wees geduldig, vroeg of laat gaat dat weer gebeuren. Het is een vreemde tijd waarin reizen niet zomaar morgelijk is, maar gelukkig kun je hier in Almaty nog vrij genieten van de stad en de natuur om je heen. Er valt nog meer dan genoeg te ontdekken!

Inmiddels ben je gesetteld in een prachtig nieuw apartement het is fijn om nu een thuis te hebben wat dichter bij werk ligt en meer bij jullie als gezin past. De tijd vliegt en het schooljaar duurt nog maar drie maanden! Bereid je voor op weer een nieuwe fase straks als de tweede kleine er is en blijf vooral zo doorgaan. Go with the flow en hou die nuchterheid vast. Geniet en wees trots op je gezin. Ontdek en reis door Kazachstan en omliggende landen. Blijf nieuwe uitdagingen trotseren!

Veel liefs,

van Loes